Πρόγραμμα

Description

Ο Σμόλικας είναι το δεύτερο υψηλότερο βουνό της Ελλάδας, με υψόμετρο 2.637 μέτρα. Καταλαμβάνει το βόρειο τμήμα του νομού Ιωαννίνων και το δυτικό του νομού Γρεβενών. Περικλείεται από τον Γράμμο στα βόρεια, την Τύμφη στα νότια και την Πίνδο στα νότια και ανατολικά. Ουσιαστικά πρόκειται για τμήμα της ευρύτερης οροσειράς της Πίνδου που καταλαμβάνει ολόκληρη την δυτική Ελλάδα. Ο Σμόλικας καλύπτεται από πλούσια βλάστηση που περιλαμβάνει κυρίως μαυρόπευκο, ρόμπολο, οξιά και διάφορα φυλλοβόλα. Κάτω από την υψηλότερη κορυφή του σχηματίζεται η δρακόλιμνη. Τα πετρώματα του Σμόλικα είναι κυρίως σερπεντινικά και λιγότερο ασβεστολιθικά και σε συνδυασμό με τις μεγάλες κλίσεις του βουνού δημιουργούν δεκάδες πηγές, ρέματα και μικρά ποτάμια. Το βουνό είναι σχεδόν όλο ενταγμένο στο δικτύο Natura 2000 (19.975 εκτάρια) και από το 2005 αποτελεί μέρος του διευρυμένου Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου. Στο μεγαλύτερο μέρος του βουνού απουσιάζει το οδικό δίκτυο και η ανθρώπινη όχληση είναι μηδαμινή. Έτσι εδώ βρίσκει καταφύγιο μία τεράστια βιοποικιλότητα που για να την συναντήσει κανείς θα πρέπει να περπατήσει χιλιόμετρα στα πυκνά δάση και στα αλπικά λιβάδια του βουνού. Η ορνιθοπανίδα αποτελείται από 120 είδη, τα οποία βρίσκουν προστασία στα τεράστια δάση και στα αλπικά του βουνού. Στον Σμόλικα ζούνε ακόμα όρνια, ενώ από τα αρπακτικά ξεχωρίζουν οι μεγαλόπρεποι χρυσαετοί, οι γερακαετοί, οι φιδαετοί, οι σφηκιάρηδες, οι γερακίνες, οι πετρίτες, τα ξεφτέρια, τα διπλοσάινα και τα βραχοκιρκίνεζα. Από τα αμβίβια στις δύο απλικές λίμνες ζούνε πολλοί αλπικοί τρίτωνες, ενώ πιο χαμηλά απαντώνται μακεδονικοί τρίτωνες, σαλαμάνδρες, κιτρινομπομπίνες, φρύνοι, πρασινόφρυνοι, γραικοβάτραχοι και σβελτοβάτραχοι. Η ερπετοπανίδα περιλαμβάνει κοντά στα 15 είδη από τα οποία ξεχωρίζουν οι μεσογειακές χελώνες, τα κονάκια, οι σαύρες της Ρούμελης, οι τρανόσαυρες, οι πρασινόσαυρες, οι τοιχογουστέρες, οι σαύρες του Ταύρου, οι στεφανοφόροι, οι λαφιάτες, οι λαφιάτες του Ασκληπιού, τα νερόφιδα, τα σπιτόφιδα και οι οχιές. Ο Σμόλικας είναι ένα από τα σημαντικότερα καταφύγια της χώρας μας για τα μεγάλα, σπάνια θηλαστικά. Εδώ ζούνε σε υγιείς πληθυσμούς αρκούδες, λύκοι, ζαρκάδια, και αγριόγατες. Ένας μικρός πληθυσμός από αγριόγιδα ακόμα ζει στις χαράδρες του βουνού, ενώ η πανίδα των θηλαστικών συμπληρώνεται από αγριόχοιρους, βίδρες, αλεπούδες, ασβούς, δεντροκούναβα, νυφίτσες, σκαντζόχοιρους, λαγούς, σκίουρους, μυωξούς, βουνομυωξούς.